Duchesne naar Bicknell (395 km)

Vanuit Duchesne via de 191 naar het zuiden gereden en daarna een scenic byway genomen. Lekker rustig en prachtig om doorheen te rijden. Nog twee shortcuts geprobeerd maar de eerste was een leuk onverhard pad de bergen in, maar eindigde boven op een berg voor een afgesloten pad. Dus maar weer terug. Even verderop nog maals een pad ingereden. Deze begon slecht maar werd hoe hoger ik kwam nog slechter. De losse ondergrond veranderde in zware modder. Na 8 keer bijna onderuit te zijn gegaan toch maar omgedraaid om erger te voorkomen. En verder maar de gewone weg gevolgd. In Bricknell wat boodschappen gedaan en even buiten het dorp een campsite gevonden. Deze was lekker rustig er stond nog 1 camper en dat was het dan. 

Montpelier naar Duchesne (373 km)

Vanuit Montpelier naar het zuiden gereden. Onderweg aardig wat herten en zelfs een koe gezien die aan de kant van de weg hun laatste dutje deden. Even verder op de 16 en  150 gevolgd. Dit is echt schitterend rijden.

Om van de 150 naar de 35 te komen ben ik de GPS maar even gevolgd welke mij over een onverharde weg leide door het bos. Best geinig en goed te doen. 

In Duchesne aangekomen een motel genomen want het was al laat en geen camping te vinden.

In het restaurant nog 4 Harley rijders uit Canada gesproken. Zij rijden elk najaar hun motoren van Canada naar Arizona, om ze in het voor jaar weer terug te rijden. Hun nog wat aanwijzingen gevraagd voor de verder te volgen route maar deze toch maar in de wind geslagen en zelf wat bedacht.

Flagg Ranch Village naar Montpelier (287 km)

Vandaag door Teton National Park gereden. Het is een mooi park maar helaas niet echt veel dieren gezien. Ook het weer speelde weer niet echt mee. Echter hoe zuidelijker ik kwam hoe warmer het werd. Dus vandaag maar weer eens de tent op gezet op een echte KOA camping. Helaas was de camping al aan het afbouwen voor het seizoen dus mmeer als een potje noodles konden ze me niet aanbieden voor het eten. Wel een lekker kampvuurtje gebouwd.

West Yellow Stone naar Flagg Ranch Village (231 km)

Vandaag door Yellow Stone gereden. Helaas was de noordelijke loop afgesloten van wege het weer. Vannacht is er nog wat sneeuw gevallen maar dat is nu gestopt. De wegen zijn sneeuw vrij maar het is hier en daar nog wel onder 0, dus oppassen voor opgevroren wegen. Helaas geen grisly gezien maar nog wel wat bizons. Ook nog even naar Old Faitfull geweest. Een geiser die zeer regelmatig afgaat. Daarna het park verlaten en Teton park ingereden. Hier maar een cabin genomen want het kon wel eens gaan sneeuwen vannacht. 

Mountain Home naar West Yellow Stone (505 km)

De wekker ging om 7 uur zo als elke dag maar vandaag was dat toch wat vroeg. Zie de reden in het verhaal van gisteren. Even later, 10:30, werd ik dus wakker gebeld door door Martin van Gogh, die me even wilde feliciteren met mijn jubileum, dat ze nu aan het vieren zijn op de zaak. Snel opgestaan en ingepakt. Het is koud vandaag en bij Craters of the Moon begint het ook weer te regenen dus maar niet gestopt voor een foto. Even later wel gestopt omdat het zo hard sneeuwde dat ik niks meer kon zien. Even later door gereden naar West Yellow Stone. Koud en moe een motel genomen in het centrum. Wat gegeten en vroeg naar bed. 

John Day naar Mountain Home (399 km)

Gelukkig wat minder regen vandaag. Het was nog wel koud maar een klein beetje boven het vriespunt.  Onderweg nog even bij een veemarkt gestopt en een kijkje genomen. 

Een motel in het centrum van Mountain Home genomen. En wat onderhoud aan de motor gedaan. Even gegeten en daarna naar Charlie's. Een lokale bar. Hier was het super gezellig en veel leuke mensen ontmoet. 

Salem naar John Day (430 km)

Van ochtend nog even een ontbijt met Dana, Piet was al vroeg vertrokken naar zijn werk. En daarna al vroeg de tocht naar het oosten aangevangen. Oregon is echt schitterend, maar het valt niet mee om dat allemaal te zien door een vizier vol regen en je zit te rillen van de kou. Regen en 3 graden is niet echt mijn favoriete omstandigheid voor een ritje op de motor. Maar ik moet door richting Yellow Stone. Zelf in de woestijn hier in het oosten van Oregon regent het de hele dag.  Onderweg nog wat plastic zakken gekocht want mijn laarzen blijken toch niet waterdicht te zijn. En zelf naar een McDonalds gegaan om even op te drogen. Dus zijknat maar een motel genomen in John Day. Morgen ziet het er niet beter uit maar we zullen zien.

Seaside naar Salem (199 km)

Vandaag was het toch even droog dus kon ik droog inpakken en vertrekken. Al snel de begon het weer te regenen en even later dan maar gestopt voor een goed ontbijt. Het was niet ver naar Salem maar wel een leuke rit. Daar aangekomen eerst maar even een nieuwe achterband er onder laten leggen. De eerste heeft het opgegeven na 8000 km. De TKC80 heeft het prima gedaan op de weg als in de modder en de sneeuw. Nu echter een Heidenau K60 geprobeerd. Deze zou wat langer mee moeten gaan op de weg. Daarna door naar Piet en Dana. 's-Avonds met Piet en Dana gegeten in RAM een brouwerij annex sportsbar, annex restaurant enz. Zo kom je ze hier vaker tegen en zijn heel populair. Een prima burger gegeten met lekker biertje erbij. Thuis bij Piet nog even verder gebabbeld onder het genot van een biertje en daarna de foto's op de blog gezet. En nu lekker slapen, morgen wordt een lange dag naar de zon.

Seaside

Vanmorgen klaar gemaakt om te vertrekken, maar het weer was zo slecht dat ik maar binnen ben gebleven. Het regent hier echt horizontaal. Wat foto's gereorganiseerd en verder wat tv gekeken. 's-Avonds weer naar de Beach Club, waar Corry-Jo weer achter de tap stond. Zij heeft gelijk Earl maar gebeld want die was nog niet geweest vandaag.  En 30 minuten latter was hij er ook weer.

Forks naar Seaside (342 km)

Gelukkig was het even droog in de morgen. Vandaag dus verder naar het zuiden gereden over de 101 door het regenwoud. En je raad het al het ging weer regenen in de middag, maar niet echt hard dus lekker door gereden. Om 14:30 was ik in Astoria de plaats waar ik eigenlijk wilde stoppen, maar het was nog vroeg dus maar door gereden naar Seaside. Dit is een typisch Amerikaanse badplaats, inclusief entertainment hallen en slechte restaurants. Gelukkig was de zon weer door gekomen en hier maar even een motel genomen. Even later barste de hemel weer open. 's-Avonds in de Beach Club een biertje gedronken. En hier ontmoete ik Scotty, Earl en Corry-Jo. Wat een volk maar wel verschrikkelijk gelachen.

Concrete naar Forks (318 km)

Vandaag maar eens een echt ontbijt genomen. Eieren met bacon en toast. Daarna rustig ingepakt en gaan rijden. De weg is inderdaad schitterend. Met de ferry over gestoken om daar de 20 te vervolgen. Op de ferry nog even gesproken met een Amerikaanse Harley rijder. Ik dacht vrijdag avond in Beaver door te brengen, maar dat bleek een klein kut gehucht te zijn. Dus maar door gereden naar Forks. Echter voor dat ik daar aankom begint het hard te regenen. Hier een motel genomen want het weer was echt verschrikkelijk. Nog wat was te drogen gehangen en de sokken met de föhn gedroogd. Bij het motel komt even later ook de Harley rijder aan. Hij blijkt gepensioneerd te zijn en bezig met een 4 corner tour, dat is alle 4 de hoeken van de VS. Verder is Forks niet echt gezellig, maar je moet toch ergens slapen.

Tonasket naar Concrete (318 km)

Vandaag wat laat op gang gekomen. Voor het eerst weer internet dus veel te doen.

Net tegen de tijd dat ik mijn tent wilde afbreken gingen de prinklers aan, dus ik kon alleen de boel dicht doen en wachten.

Om 12:30 dan toch vertrokken en het is inderdaad een prachtige rit.

Maar door de late vertrek tijd niet echt ver gekomen. In Concrete een motel genomen om morgen wat eerder te kunnen vertrekken. Want de long way naar Piet is toch best lang, minimaal 3x de directere afstand maar tot nu toe de moeite waard. 

Salmo naar Tonasket (283 km)

Vannacht eerst maar eens met de bank gebeld. Mijn credit card was geblokkeerd in Alaska toen ik daar de reparatie aan de motor wilde betalen. Ik kreeg gelijk te horen dat ze een nieuwe kaart naar huis hadden gestuurd, of ik die maar even wilde activeren. Na wat uitleg het toch voor elkaar gekregen dat de kaart die ik bij me heb het weer gaat doen.
Op aanraden van Bob gisteren ben ik de 20 naar het westen gaan volgen.

En het is inderdaad schitterend rijden. Onderweg nog een stel op een Harly tegen gekomen en die raden mij aan de 20 helemaal tot aan de kust te volgen en daar de 101 coastal highway naar het zuiden te nemen. Dus maar door gereden op de 20. In Tonasket aangekomen ben ik naar het visitors centre gereden waar de mevrouw net het OPEN bord binnen haalde. Toen ik vroeg of ik ergens kon camperen in de buurt zei ze ja op het veldje achter het visitors centre. Dus ik heb een gratis prive camping met toilet en WiFi, joepie kan ik eindelijk de blog bij werken. Dat is een hele verademing. Daar in de parken in Canada zijn wel veel bomen maar verrekte weinig internet. Toen ik naar buiten liep stond er al weer iemand mijn motor te bewonderen en na een praatje bood hij me gelijk een biertje aan in de kroeg aan de overkant. En ook nog prima gegeten bij de Taco stand op de hoek voor $4,25, lekker goedkoop dagje zo. De dame van het visitors centre kwam zelf nog even tomaten en een paprika brengen die ze zojuist uit eigen tuin had geoogst met ook nog wat zelf gebakken koekjes. Dus nog genoeg geld voor een biertje in de pub.

Lundbreck naar Salmo (388 km)

Vanmorgen afscheid genomen van Edwin.

Hij gaat verder naar het zuiden en ik buig af naar de kust om even bij Piet Vermeer langs te gaan een volgende week.

Een heerlijk dagje gereden er zou regen komen maar die bleef uit. In Salmo een hotel kamer gevonden met prima eten en heerlijk bier. Twee locals ontmoet Bob en Diana. Bod is een gepensioneerde vrijbuiter en speelt elke zondag in de bar van het hotel gitaar in een country duo. Diana werkt achter de bar in het hotel maar was nu een weekje vrij. Donderdag zou er een goede band spelen en ze vroegen mij tot die tijd te blijven maar ik heb toch maar besloten door te gaan.

Banf Park naar Lundbreck (349 km)

Een beetje saaie rit, wel mooi maar geen dieren meer gezien.

Helaas was een weg die we wilden nemen afgesloten van wege een overstroming.

Aangekomen in Lundbreck bleek dit een klein werk dorp te zijn.

Er was 1 hotel zonder eten en een pizzeria maar die was ook dicht.

Gelukkig konden we nog chicken wings en friet bij het lokale tankstation annex supermarkt annex postkantoor annex snackbar. 's-avonds nog wel gezellig een biertje gedronken in de bar van het hotel.  

Jasper Park naar Banf Park (286 km)

Prima weer om te rijden lekker afgezakt door Jasper. 

Het is hier echt prachtig. Vandaag alleen geen dieren gezien behalve natuurlijk de eekhoorns die hier overal zijn.

Onderweg maar even een avond maaltijd genoten, Hamburger natuurlijk. En daarna doorgereden naar een camping.

De overnachting is op een campsite Mountain Castle genaamd. 

Tentje opzetten en een vuurtje stoken, het wordt routine.

Jasper Park (114 km)

Lekker rustig dagje.

's-morgens pannenkoeken gebakken en rustig aan gedaan.

Edwin moet zijn zijstandaard latenn lassen in Jasper want die is gisteren afgebroken.

In de middag nog een stukje gaan toeren.

Een waterval en een beer met drie jongen gezien.

Ook de machtstrijd tussen twee herten gezien. 

's-avonds weer lekker worstjes van de grill.

Grande Prairie naar Jasper Park (440 km)

Bij tijds opgestaan en richting Jasper Park gereden.

Het was een vrij saaie en lange weg maar een maal in het park aangekomen veranderde dat al snel.

Een afslag genomen naar de Miette Hotsprings. Helaas was de campsite al gesloten voor dit seizoen, maar toch mmaar even heen en weer gereden. Een schitterend weggetje waarop we waarschijnlijk een klein beetje te hard hebben gereden.

Op de terug weg stond er plots nog een zwarte beer op de weg  die niet veel aanstalte maakte om weg te gaan.

Een stuk verder op wel een campsite gevonden die open was de Snaring River Campground. Hier nog een laatste plaatje gevonden en de tenten op gezet. Lekker een biefstuk en hamburgers op de BBQ gegooid en prima gegeten.

Shepards Inn naar Grande Prairie (261 km)

Prima geslapen in een grote kamer.

Als we een beetje bij tijd weg gaan kunnen we vroeg in Dawson Creek  zijn.

Het opstarten duurt echter wat langer bij anderen en ik ga iets gefrustreerd op pad.

Ik ben de andere dan ook snel kwijt geraakt onderweg.

In Watson nog een half uurtje gewacht maar daarna toch maar door gereden naar Dawson Creek.

Daar kwamen de andere iets later ook aan.

Een tijdje gewacht tot het vistors centre weer open ging en daar wat informatie gehaald.

Toch maar besloten om door te rijden naar Grande Prairie.

We spreken daar af op de Country Roads campsite. Phil gaat nog even tanken en Edwin en ik gaan alvast op pad.

Aangekomen Grande Prairie hebben we waarschijnlijk niet de gemakkelijkste weg naar de camping genomen maar het was wel leuk even op heel losse gravel te rijden.

De tent op gezet en wat noodles gekookt, je moet toch wat. 

Phil hebben we helaas niet gezien op de camping en ook niets van gehoord.

's-Avond in de trailer van een duitser nog een paar pilsen gedronken en daarna slapen.  

  

Fort Nelson naar Shepards Inn (348 km)

Vanmorgen vroeg opgestaan en op zoek naar een garage die het probleem met mijn achterrem kan oplossen.

Er zit lucht in en dat moet er uit. Twee zaken gevonden de quads en offroad motoren doen maar die durven het niet aan om aan een wegmotor te sleutelen. Dus maar naar een garage gegaan die normaal pick-up's doet.

Hier wilden ze wel even helpen en samen met een monteur de achterrem ontlucht. Na afloop hoefde ik niet eens te betalen.

Onderweg nog een stukje oude Alaskan Highway genomen, zware gravel maar wel leuk voor een paar kilometer.

Om 13:30 toen toch maar van de camping vertrokken en om 20:15 aangekomen in Chepards Inn een hotel langs de weg.

Liard Hotsprings naar Fort Nelson (315 km)

Vandaag een lange saaie weg met op het laatst veel losse gravel, niet echt prettig rijden dus.

Onderweg nog wat bergschapen gezien, maar dat was het dan wel.

Een prima camping, dus even lekker douchen en de was doen.

Op de camping ook een nederlands stel ontmoet die met een 4x4 campertje de hele wereld door reden.

Racheria Falls naar Liard Hotsprings (330 km)

Vandaag eerst naar Watson Lake gereden hier is het Signpost Forrest.

Hier hangen 70.000 verkeers borden uit heel de wereld. En dus ook plaatsnaam borden als Hoenderloo enz.

Hier nog even een laatste ontmoeting gehad met Arun. Hij zocht een bord uit India en omdat die er niet was heeft hij zelf maar wat in elkaar geflanst.

Verder op zagen we onze eerste bizon en even later een zwarte beer.

Nog twee bizons later zagen we een zwarte beer met twee jongen.

Daarna waren de kuddes bizons niet aan te slepen.

Zoals de naam al zegt was de camping bij de hotsprings.

Eerst even een gegeten bij het restaurant, aan gezien de grill defect was konden we alleen kalkoen uit de "pling" krijgen, maar die smaakte ook prima.

Toen we een biertje wilden bestellen bij het eten kon dat niet, maar een aardige krabvisser uit Codiak Island Alaska hoorde dit en bood ons direct 6 blikjes aan en omdat alleen drinken niet goed is ook een kilo gerookte zalm. Super.

Na het eten naar de hotsprings, deze waren prachtig echt midden in de natuur. Daarna een lekker biertje en slapen, de zalm is voor de lunch morgen.

White Horse naar Rancheria Falls (353 km)

Vandaag een beetje aan de late kant begonnen. Na een slechte nachtrust rustig aan de campsite afgebroken en naar de White Horse gereden voor wat inkopen en een flappentap. Om half twee de tocht aangevangen door nog steeds een prachtig landschap. Na een zware rit toch aangekomen en in plaats van camperen maar eens drie single kamers genomen. We mochten zelf de prijs noemen en ze gingen akkoord met de 30 dollar per kamer die we noemden. En het zijn super kamers dus dat wordt een nachtje heerlijk slapen. Ook nog een Indier uit Londen ontmoet, Arun. Hij is fotograaf en maakt de zelfde trip als ons en probeert daar een documentaire over te maken. 

White Horse (41 km)

Vanuit het hostel naar de Hotsprings gereden en daar een campsite genomen.

De andere kwamen een paar uurtjes later aan.

Lekker in de hotsprings een bad genomen, maar helaas was het restaurant dicht dus toch nog op de motor naar de stad gereden om daar wat te eten. Je raad het al weer een hamburger.

Burwash Landing naar White Horse (316 km)

White Horse is echt een toeristen stad.

Ik ben maar naar een hostel gegaan genaamd Beez Kneez.

Prima onderkomen ook al is het in een gedeelde kamer.

Bij het visitors centre werd ik door de dame achter de balie gelijk in het nederlands aangesproken.

Zij was een eerste generatie immigrant.

Even een pizza gegeten en een biertje gedaan in de locale pub.

's-avonds in het hostel nog een gezellig gesprek met wat andere gasten. 

Tok naar Burwash Landing (349 km)

De eerste grens overgang.

Het ging allemaal vrij soepel, Amerika uit rijden mag zonder enig probleem of paspoort controle.

Aan de Canadese grens zat een vrouw wiens ouders uit Nederland afkomstig waren dus ze sprak zelfs nog wat Nederlands.

Hierdoor liep alles zeer soepel en mocht ik zo door rijden.
Burwash Landing is een hotel/restaurant met een campground.

Een heerlijk potje noodles aangevuld met beef jerky zelf gekookt en bij een kampvuurtje opgegeten.

Eindelijk een beetje internet en weet nu waar de anderen zijn.

Zij wachten op mij in Dawson City, maar om daar te komen had ik toch echt 250 km terug een andere afslag moeten nemen.

Dus maar opnieuw afgesproken om ze in White Horse te ontmoeten. 

Fairbanks naar Tok (338 km)

's Morgens eerst maar even naar Fred Meyer (de lokale AH) daar heb ik ten minste internet en ook nog wat eten gekocht. Om 11:00 maar een bij de motor zaak wezen kijken hoe het er mee stond. Helaas duurde het nog wel twee uur dus even met een pickup de koffers bij het motel opgehaald en deze bij de motor zaak gestald. Heb nog wel even moeten wachten op de motor maar om 13:30 was hij toch eindelijk klaar. Snel alles opgeladen en op weg naar Tok. Onderweg nog even in North Pole gestopt voor een foto van het huis van de kerstman. In Tok voor het eerst maar eens de tent op gezet. Lekker rustig op de camping, ik ben de enige met een tent en verder staan er nog een paar campers. Lekkere pasta gekookt en daarna snel naar bed.

Fairbanks naar Fairbanks (289 km)

Onderweg naar Tok even gestopt bij een oud road house. Hier zag ik dat de voor vork toch nog steeds lekte dus alleen schoon maken heeft niet geholpen, de keringen moeten echt vervangen worden. Dus de andere maar gedag gezegd en omgedraaid terug richting Fairbanks. Hier zit een BMW dealer die het gelijk kan maken. Bij de dealer aangekomen snel even de spullen bij het motel er tegen over gedropt en de motor ingeleverd. 

Fairbanks (31 km)

Het is labor day dus alle motor zaken zijn dicht.

Wel is Adventure Cycle Works open. Dit zijn twee motor fanaten die wat reparaties er bij doen voor Adventure Riders zoals ons. Phil en ik gaan hier samen heen. Bij mij worden de seals van mijn voorvork schoon gemaakt. En bij Phil wordt zijn kapotte koplamp vervangen. Een klusje dat ze niet echt graag wilden doen aangezien dat veel werk is bij een Honda.

Verder wat inkopen gedaan en 's-avonds heerlijk de zalm gegeten.

Coldfoot naar Fairbanks (418 km)

Onderweg blijkt mijn voorvork rechts te lekken. Geen groot probleem maar het moet morgen in Fairbanks wel even gefixed worden.

Terug in Fairbanks geeft Sven ons toch de zalm, hij vind dat we het nu deste harder nodig hebben.